Νήσοι Διομήδη: το νησί του αύριο και το νησί του χθες

Ένα από τα παράξενα μέρη του κόσμου μας είναι και οι νήσοι του Διομήδη. Πρόκειται για δυο μικρά νησάκια, τα οποία βρίσκονται στο Βερίγγειο Πορθμό, ανάμεσα στη Ρωσία και την Αλάσκα. Το μεγαλύτερο από αυτά ανήκει στην πρώτη, το μικρότερο στη δεύτερη. Τι το παράξενο έχουν, όμως; Αρκετά πράγματα για εμάς που ζούμε στο…κέντρο της γης. Πρώτα από όλα, το χαρακτηριστικό που τα κάνει σχετικά γνωστά, είναι ότι ο μεγάλος Διομήδης, αν και απέχει περίπου 2 χιλιόμετρα από τον μικρό, βρίσκεται 20 ολόκληρες ώρες μπροστά στο χρόνο από τον δεύτερο. Ο λόγος είναι ότι ανάμεσά τους, σε απόσταση δηλαδή ενός χιλιομέτρου από το καθένα, «περνάει» η αόρατη ζώνη αλλαγής της ημερομηνίας, με αποτέλεσμα ο μεγάλος Διομήδης να είναι το νησί του…αύριο ενώ ο μικρός το νησί του χθες. Έτσι, το πρώτο νησί είναι εκείνο που υποδέχεται τη νέα χρονιά πρώτο από όλο τον πλανήτη. Θέλετε και άλλες «παραξενιές» των δύο αυτών νησιών;
Καταρχήν ο ρωσικός Διομήδης παραμένει ακατοίκητος, φιλοξενώντας μόνο μια μικρή ρωσική βάση. Ο λόγος είναι ότι ο μικρός πληθυσμός του μεταφέρθηκε αναγκαστικά στα ρωσικά παράλια στην περίοδο του Ψυχρού πολέμου και έτσι το νησί αυτό θεωρείται το ανατολικότερο όριο όχι μόνο της Ρωσίας αλλά και της ασιατικής ηπείρου. Δεύτερον, η θάλασσα ανάμεσα στα δύο νησιά παγώνει αρκετά συχνά, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια πλατφόρμα από πάγο που ενώνει τις δύο στεριές. Τρίτον, ναι, και όμως, στο μικρό Διομήδη υπάρχει πληθυσμός! Μη φανταστείτε σπουδαία πράγματα. 170 κάτοικοι, που στην πλειοψηφία τους ζουν στο χωριό Διομήδη (με το αρχαιοελληνικό όνομα). Βέβαια, η ονομασία δεν δόθηκε χάρη στο γνωστό Έλληνα βασιλιά αλλά επειδή τα νησιά αυτά ανακαλύφθηκαν την ημέρα που η ρωσική εκκλησία εορτάζει τον ομώνυμο Άγιο. Ας γυρίσουμε όμως στο χωριό.
170 κάτοικοι, λοιπόν, οι οποίοι δεν λες ότι ζουν και στις καλύτερες συνθήκες του κόσμου. Καταρχήν, όπως κατανοείτε, η επικοινωνία και οι μεταφορές είναι πολύ πολύ δύσκολες. Το χειμώνα έχει χιόνια και πάγους, το καλοκαίρι επικρατεί ομίχλη και ισχυροί άνεμοι που εμποδίζουν υδροπλάνα να προσθαλασσωθούν. Επειδή το νησί είναι βραχώδες, το χωριό κατασκευάστηκε σε μια ελάχιστη περιοχή που μπορείς να την πεις ίσιωμα αν και σε απόσταση αναπνοής από τη θάλασσα. Εξαιτίας της ανυπαρξίας χώρου, δημιουργούνται προβλήματα καθημερινότητας. Για παράδειγμα, τα σκουπίδια και που να τα αποθέσεις. Για το λόγο αυτό, τα καίνε. Έπειτα, η υγιεινή και πως θα αντιμετωπιστεί μιας και δεν μπορεί να δημιουργηθεί αποχετευτικό σύστημα: για το λόγο αυτό τα σπίτια διαθέτουν χημικές τουαλέτες. Η ύδρευση; Υπάρχει μια μικρή πηγή αλλά οι ανάγκες καλύπτονται από τη…συγκομιδή και το λιώσιμο του χιονιού. Παρά το τσουχτερό κρύο, στην κοινότητα απαγορεύεται η διάθεση του αλκοόλ!
Οι κάτοικοι, όπως καταλαβαίνετε, ζουν τελείως διαφορετικά από εμάς και ασχολούνται με το κυνήγι και την αλιεία ενώ ελάχιστοι είναι αυτοί που έχουν κυβερνητικές θέσεις. Υπάρχει όμως δάσκαλος και σχολείο γιατί, ναι, υπάρχουν και παιδιά εκεί. Αν αρρωστήσουν, όμως, θα πρέπει να κάνουν υπομονή, διότι η μεταφορά στην Αλάσκα μπορεί να είναι από δύσκολη έως αδύνατη και γίνεται (όταν γίνεται), με ελικόπτερα, τα οποία αναλαμβάνουν επίσης τον ανεφοδιασμό και την αλληλογραφία (αλλά μια καθυστέρηση υπάρχει, όπως και να το κάνουμε!). Επίσης, οι τουρίστες (λέμε τώρα), μπορούν να βρουν και ταχυδρομείο αλλά και κατάστημα σαν supermarket.
Παρά την τόση απομόνωση, υπάρχουν σχέδια για τη δημιουργία του υποβερίγγειου τούνελ, ενός υποθαλάσσιου αυτοκινητόδρομου ο οποίος θα διευκολύνει τις μεταφορές μεταξύ αμερικής και ασίας και θα περνάει κάτω από τις νήσους Διομήδη, δεδομένου ότι η θάλασσα στα σημεία εκείνα χαρακτηρίζεται ως ρηχή, με ένα βάθος της τάξης των 55 μέτρων περίπου. Στην περίπτωση υλοποίησης ενός τέτοιου σχεδίου, η μικρή νήσος Διομήδη θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως σταθμός ανεφοδιασμού αλλά και ως το σημείο στο οποίο θα υπάρχουν τα τεράστια μηχανήματα εξαερισμού.
Για περισσότερες φωτογραφίες από τα νησιά μπορείτε τα πάτε εδώ