Συγχρονικότητα (3)

Μια ματιά ήταν αρκετή για να μη μπορεί ο Άλφα να φανταστεί τη ζωή του χωρίς τον Βήτα. Δεν είχαν ανταλλάξει σχεδόν ούτε κουβέντα, έφυγαν από το club και πήγαν σπίτι, γνωρίζοντας μια βραδιά πάθους που τώρα πια δεν θυμούνται καλά καλά. Οι τοίχοι του σπιτιού δεν ήταν ικανοί να κρύψουν τις κραυγές του πάθους τους κάθε φορά που βρίσκονταν και ενώ θα περίμενε κανείς το πάθος να καταλαγιάσει μετά τη συγκατοίκησή τους, αντίθετα εκείνο μέρα με τη μέρα γινόταν και μεγαλύτερο και κάθε τους φορά ήταν λες και ήταν η πρώτη.
Ο άλφα πριν λίγο καιρό είχε τελειώσει από μια σχέση που δεν του είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις, γιατί ο εραστής του ποτέ δεν είχε κάνει κάτι να εκφράσει την αγάπη του. Ωμό σεξ γινόταν και ο άλφα εντελώς λανθασμένα το είχε περάσει για αγάπη, περιμένοντας ένα «σ’ αγαπώ» που ποτέ δεν άκουσε.
Ο βήτα δεν είχε κάνει σχέση για περισσότερο από ένα χρόνο. Είχε πέσει με τα μούτρα στην προηγούμενη, τα «σ’ αγαπώ» που έλεγε έπεφταν σαν σε τοίχο και γύριζαν πίσω σε αυτόν χωρίς ανταπόκριση. Έτσι ο βήτα έφυγε μακριά, ψάχνοντας κάθε νύχτα για σεξ και το έβρισκε, γιατί ήταν ωραίο παιδί. Κάπως έτσι ξεκίνησε και με τον άλφα, μόνο που τώρα μέσα του είχε ξυπνήσει κάτι που καιρό κοιμόταν. Δεν ήταν μόνο η σεξουαλική έλξη που μπήκε ανάμεσά τους, όμως. Ποτέ έως τότε ο βήτα δεν περίμενε με ανυπομονησία να δει κάποιον και τώρα μετρούσε τις ώρες και τα λεπτά για να πέσει στην αγκαλιά του άλφα.
Ο άλφα, όμως, στερημένος από ένα «σ’ αγαπώ» που δεν είχε ακούσει ποτέ, μήνες περίμενε τον βήτα να το ξεστομίσει, ενώ ο βήτα, φοβισμένος από τα «σ’ αγαπώ» που κάποτε έλεγε, κρατούσε τον εαυτό του και δεν απαντούσε τίποτα στις ατέλειωτες ερωτικές εξομολογήσεις του άλφα, μόνο χαμογελούσε και τον τραβούσε να κάνουν σεξ. Κάποια στιγμή, όμως, ο βήτα τον τράβηξε και ο άλφα δεν πήγε. Δεν θα ξαναπήγαινε αν δεν άκουγε εκείνο το » σ’ αγαπώ» που του είχε λείψει. Μάζεψε τα πράγματά του κι έφυγε. Ο βήτα δεν έκανε τίποτα για να τον εμποδίσει. Δύσκολες μέρες ακολούθησαν, γεμάτες θλίψη και για τους δύο, βυθισμένες σε σκέψεις.
Πέρασε καιρός και συναντήθηκαν ξανά σε ένα club. Πάγωσαν για λίγο ο ένας στη θέα του άλλου. Ο βήτα πλησίασε τρέμοντας. » Σ’ αγαπώ» του είπε, σχεδόν έτοιμος να λιποθυμήσει. Ο άλφα τον κοίταξε στα μάτια, τον πήρε από το χέρι και πήγαν σπίτι κάνοντας το καλύτερο σεξ της ζωής τους.
Από τότε ο βήτα σε κάθε στιγμή λέει το » σ’ αγαπώ» άφοβα, όμως ο άλφα ούτε που θέλει να το ακούει πια, το έχει μισήσει και δεν το πιστεύει. Ο βήτα μάταια περιμένει ένα » κι εγώ σ ‘αγαπώ» και αναρωτιέται αν ο άλφα μένει μαζί του μόνο για το κρεβάτι…