Λοιπόν, όταν έμαθα για την απόδραση του Παλαιοκώστα (θα με σκάσει αυτό τοπαιδί με τις αταξίες του), το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το σουξεδάκι της Λίτσας Γιαγκούση. Το θυμάστε εκείνο που έλεγε: «όταν βλέπω αεροπλάνο, μου ‘ρχεται να σου την κάνω»; Ε αυτό μου ήρθε στο μυαλό. Διότι εγώ τον καταλαβαίνω τον Κώστα – respect-. Ξέρετε πόσο συχνά κάνω τις ίδιες σκέψεις όταν βλέπω αεροπλάνο να πετάει από πάνω; Για φανταστείτε, λοιπόν, να ήμουν κι εγώ πέντε χρόνια δικασμένος μέσα στο Γεντί Κουλέ και να βλεπα τα αεροπλάνα να περνάνε από πάνω μου. Τι θα έκανα; Το ίδιο προφανώς, άλλωστε είναι τόσο μα τόσο εύκολο.
Λοιπόν, ξέρετε τι μου αρέσει σε αυτή τη χώρα; Το γεγονός ότι, πλήρης Δημοκρατίας καθώς είναι, σου δείχνει με κάθε σαφήνεια τι δεν πρέπει να κάνεις και όταν το μάθεις καλά, σε παίρνει από το χεράκι και σου δείχνει πως μπορείς να το κάνεις και να τη βγάλεις και καθαρή φυσικά.
Τις προάλλες η Τροχαία έγραψε ένα φίλο μου. Κατά την άποψή μου, στο σημείο που τον έγραψε για ταχύτητα, το όριο είναι υπερβολικά χαμηλό, εντούτοις μιας και έλεγε 70 κι εκείνος πήγαινε με 120, καλά έκανε και τον έγραψε και ο ίδιος άλλωστε δεν διαμαρτυρήθηκε και δεν δικαιολόγησε τον εαυτό του. Όπως του είπα, όμως, θα έγραφαν ότι έτρεχε με πολύ μικρότερη ταχύτητα και έτσι θα πλήρωνε 100 ευρώ. Αν την πλήρωνε μέσα σε μία εβδομάδα, όπως και έκανε, τότε θα πλήρωνε 50 ευρώ. Λυπάμαι αλλά αυτό το θεωρώ ως ξεφτιλίτσα, δηλαδή εκπτώσεις 50% ήξερα ότι βάζουν στην Ερμού κι αυτό λόγω που βαράνε μύγες, δεν το περίμενα και στην Τροχαία. Δεν σας ακούγεται αυτό κάπως; Διότι για 50 ευρώ μπορείς και να ρισκάρεις το να σε γράψουν, αν όμως πλήρωνε 370, θα το σκεφτόταν. Βέβαια, ειδικά για την Τροχαία, αν και κατανοώ το σημαντικό του ρόλου της, δεν σας κρύβω ότι τη θεωρώ και λίγο σαν ΣΔΟΕ, καθώς συχνά με κάνει να πιστεύω πως το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να μαζεύει λεφτά. Κι αυτό μπορούμε να το συζητήσουμε αν θέλετε κάποια στιγμή.
Ο Κωστάκης, λοιπόν, βούτηξε το ελικόπτερο και την έκανε Λούης, όπως σιγά σιγά μου φαίνεται πως θα κάνουμε όλοι μας. Περιττό να αναφέρω ότι κάτι δημοσιογραφίσκοι, πλασαριζόμενοι σαν τα ιερά τέρατα της ελληνικής δημοσιογραφίας, τον έχουν κάνει Θεό, σαν την Κατερίνα Στανίση. Διότι τους έδωσε άφθονο υλικό για να ξεδιπλώσουν για πολλοστή φορά την παπαρολογία τους και τις φοβερές γνώσεις που έχουν για τα πάντα. Αν το έχουν καταλάβει αυτό οι αδερφές, τις βλέπω να μαζεύονται κοινό στα πρωινάδικα τα ενημερωτικά, κρατώντας καλάθια μεγάλα και να περιμένουν να μαζέψουν τα παπάρια που θα πετάγονται κάθε φορά που οι δημοσιογραφίσκοι θα ανοίγουν το στόμα τους. Πάντως στα πάνελ αυτά κάθε μέρα συμβαίνει το Θαύμα: όπως παλιότερα έβρεξε Μάνα και έφαγαν οι εβραίοι που ‘χαν κάνει το σκατό τους παξιμάδι και πάλι δεν χόρταιναν, έτσι και στα πάνελ βρέχει αρχίδια για την κάθε πεινασμένη αδερφή. Αν λοιπόν το πάρουν χαμπάρι αυτό οι λούγκρες, βλέπω να αδειάζει το Γκάζι και τα στούντιο των ειδήσεων να γίνονται το πιο gay friendly meeting point των Αθηνών.

About profusion

a man of respect, a man of honour.

Σχολιάστε